کتاب شازده کوچولو برای بزرگترها

کتاب شازده کوچولو برای بزرگترها را روبرتو لیمانتو، به رشته ی تحریر در آورده است. در این کتاب سعی شده، کتاب شازده کوچولو را که شاهکاری ست از آنتوان دوسنت اگزوپری، از جنبه های روانشناسی تحلیل و بررسی کند. نویسنده در این کتاب به شما یادآور می شود که چطور به دنیای درونی خود بروید و با استفاده از شهود و الهام  درونی تان، با خود تان ارتباط برقرار کنید. این کتاب، داستان شازده کوچولو را از جنبه های متفاوت بررسی می کند.

نویسنده ی کتاب شازده کوچولو برای بزرگترها ، دارای مدرک دکتری، در رشته ی  برنامه ریزی سیستم های اقتصادی از دانشگاه استنفورد است. او بنیانگذار سبرا و رئیس پیشین شرکت ملی فولاد می باشد. لیمانتو علاقه مند به روانشناسی ست مخصوصا به آموزه ها و نظریات یونگ، روانشناس و فیلسوف بزرگ سوئیسی ست. او نه تنها آثار یونگ را مطالعه کرده، بلکه در دوره ها و سمینارهای او نیز شرکت کرده است.

روبرتو لیمانتو علاوه بر اینکه نویسنده ی کتاب شازده کوچولو برای بزرگترهاست،  نویسنده کتاب “The Turn Over” است، که در آن در مورد ورشکستگی معکوس شرکت ملی فولاد صحبت می کند. طوری که آن را از ورشکستگی نجات می دهد و آن را به یک شرکت موفق تبدیل می کند.

کتاب شازده کوچولو، داستان و افسانه‌ا‌ی مدرن‌_کلاسیک است ،که توسط خلبان و نویسنده ی  فرانسوی آنتوان دوسنت اگزوپری نوشته شده است. و جالب اینکه این کتاب اولین بار، در سال ۱۹۴۳ با تصویرسازی های خود نویسنده، منتشر شده است. داستان شازده کوچولو، با زبانی سلیس و روان، قصه ی کودکی مشهور به همین نام، را روایت می‌کند که برای کسب آگاهی و خرد در جهان سفر می‌کند.

این کتاب دارای داستانی فلسفی است که ارزشهای انسان‌گرایانه را ارج می نهد. داستان این کتاب، بیشتر از ۷۵ سال، از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. شازده کوچولو، میان نسل‌ها، انسان‌ها و قاره‌ها، پیوندی عمیق برقرار کرده. و در کل نمادی ست از صلح ، عشق، پایداری و نمودی از حقوق کودکان.

 این داستان به چندین زبان ترجمه شده است. و یکی از پر تیتراژ ترین و پر فروش ترین کتابهای تاریخ ادبی محسوب می شود.

در ایران، رمان شازده کوچولو، توسط احمد شاملو ترجمه شده ، و انتشارات نگاه آن را منتشر نموده است. که حدود 109 صفحه دارد. البته نسخه‌های دیگری از این داستان، توسط مترجم‌های دیگر و تحت عناوین متفاوت مانند شاهزاده کوچولو به فارسی ترجمه شده است.

شازده کوچولو، که ساکن یک سیارک به نام ک ب۶۱۲  است ، یک روز تصمیم می‌گیرد از سیاره اش بیرون بزند و سفر کند. در سیاره‌اش تنها چیزی که دارد و آن را خیلی دوست دارد، یک گل مغرور و زیباست. شازده کوچولو به سیاره ی  زمین می‌رسد.او در آنجا با مردی آشنا می شود که از قرار معلوم، یک خلبان است. خلبان هواپیمایی که؛ خراب شده است. اینجاست که رابطه ی دوستی و عمیقی بین آنها به وجود می آید. و این دوستی زیبا، به مرد کمک می‌کند تا معنای زندگی واقعی را بفهمد. خلبان می فهمدکه زندگی ، بدون سوال پرسیدن، بدون عشق و دوست داشتن و بدون بچه‌ها بی‌معنی ست. شازده کوچولو در سفرش چیزهای زیادی یاد می گیرد و مفاهیم زیادی را می آموزد. او در طی سفرش، آدم‌بزرگ‎‌هایی را می‌بیند که هرکدام، دلایل عجیبی برای کارهایی که انجام می‌دهند دارند و مدام یادآوری می‌کند که؛ آدم‌بزرگ‌ها واقعا عجیب هستند!

خیلی ها فکر می کنند کتاب «شازده کوچولو» فقط برای کودکان نوشته شده و ممکن است آن را کتابی ساده وکودکانه تلقی کنند. اما این کتاب فراتر از چیزی ست که گمان می کنند. چون این کتاب، حاوی مفاهیم عمیق و فراوانی ست، به همین دلیل روبرتو لیمانتو، یک بار دیگر، تصمیم گرفته  این کتاب را از جنبه‌های مختلفی بررسی کند و داستانش را پیش ببرد. لیمانتو، هم‌ مسیر با جریان اصلی کتاب، به کشف مسائلی مثل آموزه‌ها، و اشتراکاتش با انجیل و دنیای اسطوره‌ای می‌پردازد.

از جمله مفاهیمی که بارها در کتاب شازده کوچولو برای بزرگترها (The Little Prince for Grownups)  بارها مطرح می‌شود؛ مفهوم خداست. اما منظور نویسنده از خدا، پروردگاری نیست که در تمامی ادیان، به همین نام خوانده و یاد می شود، بلکه منظور، خویشتن درونی ست و آنچه که در ناخودآگاه فرد وجود دارد. از نظر نویسنده، درک و شناخت خداوند ، به طور حقیقی از ظرفیت ذهن انسان خارج است و به همین راحتی نمی‌توان درباه‌اش گفت و نوشت.

بر اساس نظریات یونگ، روانشناس مطرح جهانی که تحت تعلیم فروید بوده است؛ در ضمیر ناخودآگاه همه ی انسانها،یک نیروی برتر و راهنما وجود دارد به نام دایمون. که اگر انسانها بتوانند با این نیروی راهنما ارتباط برقرار کنند، جواب بسیاری از پرسش‌هایی را که برای مدت‌های طولانی ذهن و فکرشان را مشغول کرده است، را پیدا کنند. طبق نظریات یونگ، روش ارتباط گرفتن و دسترسی به بخش ناخودآگاه ، با استفاده از خلاقیت درونی ممکن می شود.

در کتاب «شازده کوچولو برای بزرگترها»  خلبان راوی ست که به دنبال دایمون می‌گردد. و شازده کوچولو هم در واقع نمادی ست از دایمون ، یا همان خویشتن خویش، که سرشار از خلاقیت است و می‌تواند مسائل را به خوبی حل و فصل و درک کند.

این کتاب برای تمامی بزرگسالان اهل مطالعه پیشنهاد می گردد. و همینطور برای علاقه مندان به علم روانشناسی و مخصوصا کسانی که طرفدار نظریه های کارل گوستاو یونگ، هستند کتاب جذابی حواهد بود. متن این کتاب بسیار ساده و روان است و برای فهم و درک آن، به دانش روانشناسی خاص  و سطح بالایی نیاز نیست.

– اگر آدم‌ها بتوانند بین نفس و خویشتن، که قسمت مقدس آن‌هاست ارتباط برقرار کنند، قدم بلندی به سوی رشد و آگاهی برداشته‌اند. کسانی مثل قدیس یوهان صلیبی یا یونس ، مصداق این قضیه اند. آنها پس از تجربه‌هایی که کسب کردند، روح شان صیقل خورده ، و به افراد آگاه‌تری تبدیل شدند،  به کمال رسیدند.

– اگر همیشه نزدیک خویشتن باقی بمانی، نمی‌توانی عاقل شوی. زندگی درست مثل یک رودخانه، همیشه جاری است. همان‌طور که نمی‌توانی مانع حرکت آب بشوی، جلوی حرکت زندگی را نیز نمی‌توانی بگیری. اگر چنین کاری انجام بدهی، حسابی به دردسر می‌افتید.

– انسان در دوران زندگی اش بحران‌های متفاوتی را پشت سر می‌گذارد. اول از همه، بحران‌های تولد و کودکی که زخم‌های تلخی بر ناخودآگاه ما می‌گذارند و با این‌که این زخمها همیشه تازه می‌مانند، در ذهن عقلانی‌ما درک نمی‌شوند. بحران نوجوانی اما فرق دارد و ذهن عقلانی ما آن را تشخیص می‌دهد، هرچند با سردرگمی!

پرسیدم: «چطور می‌شود با حفظ خلاقیت و احساس سرزندگی فراوانی که بچه‌ها دارند، بزرگ شویم؟ من چطور می‌توانم بزرگ شوم و در عین حال بدانم مار، مار است و کلاه هم، کلاه؟»

«کنجکاوی‌ات را بیدار نگه دار؛ این همان چیزی است که می‌خواهم درباره‌اش با تو صحبت کنم. فقط یادت باشد که انسان‌ها نمی‌توانند به عقب برگردند، مگر آن‌که دیوانه و روان‌پریش شده باشند. افرادی هستند که دلشان می‌خواهد همیشه کودک بمانند یعنی «کودک ابدی» باشند. بیچاره آن‌ها! به‌خاطر این خواسته، دچار اختلالات روانی دشواری می‌شوند. چنین افرادی همیشه ناراضی‌اند و دنبال چیزهای ناممکن می‌روند، دنبال مدینه فاضله؛ چیزی که دست‌نیافتنی باشد. گاهی آن‌قدر مستأصل و مأیوس می‌شوند که حتی دست به خودکشی هم می‌زنند.»

«سر درنمی‌آورم. یعنی بچه بودن بد است؟»

«نه! کودک، عهده دارِ تخیل و طبیعی بودن دنیای درون ماست. اشکال در «کودک ابدی» بودن است؛ همان باقی ماندن در مرحله کودکی و ناآگاهی. بی‌شک چنین وضعی دردسرساز خواهد بود.»

برای مشاهده بقیه موضوعات متنوع، به دسته بندی سایت جناب آنلاین سر بزنید و لذت ببرید.